HANIM ANA'NIN CENAZE TÖRENİ - GABRIEL GARCIA MARQUEZ

Gabriel Garcia Marquez denince aklıma ilk önce "Yüzyıllık Yalnızlık" romanı denir. Ne güzel bir kitaptır o. 2008 yılında bir solukta okumuştum. İlk sayfadan itibaren sizi kendi dünyasına çeker ve elinizden kitabı bırakamazsınız. 

Yüzyıllık Yalnızlık'tan sonra Gabriel Garcia Marguez'den herhangi bir kitap okumamışım nedense. Hanım Ana'nın Cenaze Töreni ile Marquez okumalarına yeniden başladım. Bundan sonra sırasıyla okumak istediklerim ise Kırmızı Pazartesi, Kolera Günlerinde Aşk, Benim Hüzünlü Orospularım ve İyi Kalpli Erendira. 

Gelelim Hanım Ana'nın Cenaze Töreni'ne...

İLK YAZI

Neredeyse iki aydır bu yazıyı yazmaktan kaçıyorum. Bunun en büyük nedeni ise bu yazının "Keçeci Kütüphanesi" nin ilk yazısı olması. Çünkü başlangıçlar her zaman zordur. Ne diyeceğini, ilk cümleyi nasıl kurması gerektiğini bir türlü bilemez insan. İşte ben de şu anda aynı zorluğu yaşıyorum. Bu sebeple ilk yazımı kısa tutacağım.

Görsel alıntıdır.